بیـــا کــــه در غــــــم عشــقت مشــوشـــــم بی تـــــو

بیـــا ببین کــــه در ایـــن غــــم چـــه ناخوشم بی تــــو

شب از فـــــــراق تــــو می نالم ای پـــــری رخســـــار

چـــــو روز گـــــــردد گــــــــویی، در آتشـــم بی تـــــــو

اگـــــــر تــــــو با مـــن مسکـــین چـــنیــن کنی جـــانا

دو پایــــــم از دو جهــــان نیـــــز درکشـــــم بی تـــــو

پیـــام دادم و گفتــــــــم:

                 بیــــــــا خـــــوشــــــــم می دار

جـــــــــواب دادی و گفتی:

                کــــــه مــــن خــــوشـــم بی تــــــو!!!

نظرات شما عزیزان:

آی آدمها

ساعت0:12---2 اسفند 1390

like^1000

کلبه ی کاغذی

ساعت13:17---1 اسفند 1390

[وب سایت]

کلاس چیه؟؟چرا الکی متهمم می کنی؟پاسخ:آره دیگه کجا الکی میگم؟ باکلاس شدی دیگه که تحویل نمیگیری

کلبه ی کاغذی

ساعت10:54---1 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام مثل اینکه بی من خیلی خوش می گذره
پاسخ:این چه حرفیه دلم واست یک ذره شده.. اما حتما این روزا سرت خیلی شلوغه که کم میای دورو ورای ما؟؟؟

آنا

ساعت10:33---1 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام رها جون

مرسی اومدی گلم ... خوبی ؟

بهتری الان ؟پاسخ:سلام آنا جونم.. خواهش میکنم.. خدارو شکر باید بگم خوبم...

فاطمه

ساعت14:00---30 بهمن 1390

[وب سایت]

مرا کسی نساخت، خدا ساخت
نه آنچنان که “کسی می خواست”،
که من کسی نداشتم.
کسم خدا بود،کس بی کسان.
او بود که مرا ساخت، آنچنان که خودش خواست.
نه از من پرسید و نه از “من دیگر”م.
من یک گل بی صاحب بودم.
مرا از روح خود دمید.
و بر روی خاک و در زیر آفتاب،
تنها رهایم کرد.
“مرا به خودم وا گذاشت”

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: